Na een tweetal weken zonder toertocht heb ik veel zin in deze rit. Aangezien ik licht ziek was twijfelde ik of het wel verstandig was om te starten. Het was een rustige dag met zacht winterweer en de voorspelde regen bleef uit, dus heb ik me warm ingeduffeld en het erop gewaagd. Dit jaar was er voor het eerst een vernieuwd parcours en dat sprak me wel aan. Tis eens wat anders dan de traditionele passage over de Tiegemberg. De Gavers maken nog altijd deel uit van het parcours en dat is maar goed ook.
Iets voor 14 uur starten we onze rit met een gezapig tempo in het wiel van twee bikers. Al snel komen we in een pelletonnetje terecht dat de Gavers intrekt. De eerste passage door de Gavers heeft goed berijdbare stroken met toch serieus wat modder. Zo hoort het voor een wintertocht. Ik voel al meteen dat ik niet 100 % ben. Ten eerste heb ik al een tijdje niet meer getraind en ten tweede zijn de luchtwegen niet helemaal vrij. Toch kan ik een degelijk tempo aanhouden gedurende de ganse toertocht.
Na de passage door de Gavers trekken we richting het Banhoutbos te Zwevegem. Altijd goed voor een lange offroad die op en neer gaat aan de bosrand. Dit keer rijden we niet in het bos zelf en dat is misschien maar goed, want met de modder zou het niet echt bollen. Op het vals plat na het Banhoutbos zitten we met de neus in de wind en hebben we het even lastig. We komen aan het kanaal Kortijk-Bossuit en volgen even het jaagpad
Daarna leidt het parcours ons naar de stroken van de Keiberg. Eerst een lastige klimmende veldweg op een vettige ondergrond. Gevolgd door een vrij gevaarlijke glibberige afdaling. Even verder bereiken we voor de eerste maal de bevoorrading. Nu maken we een lus van een 20-tal km richting Moen en Sint-Denijs vooraleer we opnieuw aan de bevoorrading komen.
In Moen krijgen we de eerste zeer modderige strook voorgeschoteld langs het kanaal Kortrijk-Bossuit. We moeten toch eens voet aan de grond zetten, vooral dan omwille van de overhangende takken die ons traject hinderen. Daarna steken we de weg over voor nog een lange vettige offroad door de velden. Op een vlak stuk grasberm was er een lange plakkerige offroad met de neus in de wind die velen de benen afsneed. Deze strook had ik vreemd genoeg nooit eerder gereden en vond ik best wel leuk.
Wat later rijden we het kanaal over in Moen. Nu volgt opnieuw een lange modderige offroad langs het kanaal. Het begint met een gevaarlijke glibberige afdaling tot aan het kanaal aan Imog. Met wat schrik riskeer ik me naar beneden zonder al te veel moeite. De strook die volgt was echt verschrikkelijk modderig en absoluut niet berijdbaar. We moeten noodgedwongen een eind te voet ook al omdat we geen grip meer hebben met onze banden. Deze strook was er echt over en zou ik persoonlijk niet in het parcours steken, maar mountainbikers mogen niet klagen.
We verlaten het kanaal en rijden richting Mortagnebos. Na de passage door het bos moeten we de heuvelrug op. We hebben de keuze tussen de asfaltklim of de bijna ondoenbare smalle vettige offroad door het veld. Verstandig als we zijn kiezen we voor het eerste en dat bleek de goeie keus, want bijna iedereen moest een stuk te voet naar boven. Iets verder nemen we een glibberige offroad afdaling die overgaat in een lastige modderige veldstrook.
Wat later bereiken we opnieuw de bevoorrading voor een laatste tankbeurt. Nu resten ons nog 10 km vooraleer we terug in Deerlijk zijn. We fietsen de smalle brug over het kanaal over en volgen de Trimaarzate(oude spoorwegbedding) een tijdje vooraleer we opnieuw langs het kanaal komen. Op het jaagpad rijden we langs Transfo richting de brug aan de sluizen. Onderweg zien we de boot van Sinterklaas aangemeerd in het kanaal liggen. Blijkbaar vaart de lieve man tegenwoordig met een oude boot van de zeemacht. Ik ben een beetje in de war want Sinterklaas kwam toch vanmiddag in Antwerpen aan? Mijn broer stelde me gerust door te zeggen dat het vast om een hulpsint ging…
We steken de brug aan de sluizen over en volgden opnieuw een brede offroad langs het kanaal. Even verder komen we in Stasegem waar het opnieuw richting Gavers gaat voor een tweede passage door het recreatiedomein. Eerst vooral goed berijdbare gravelpaden vooraleer we nog wat draaien en keren op smallere paadjes. We laten het crossparcours links liggen en rijden verder door het bos tot we de Gavers verlaten. Voor het laatste stuk draai ik nog even de gashendel open door 2 op hol geslagen bikers te volgen. We komen aan de lichten van de N36 en fietsen tot aan de start in het sportcentrum.
Een degelijke toertocht met enkele zware stroken en wat klimwerk. Nadat we onze fietsen gekuist hebben is het al vrij donker. Een teken dat het tijd wordt om de mountainbike een tijdje op stal te zetten voor de winterstop. Tijdens de winter MTB ik niet wegens te koud en te modderig. Ik verkies goed berijdbare snelle parcours boven het ploeteren in de wintertoertochten. Gedurende een 2-tal maanden gaat de riem er af. Af en toe zal ik nog wel eens een klein tourke op de weg rijden, maar het is niet echt de bedoeling om de conditie te onderhouden. Na deze pauze heb ik dan ook weer volle goesting om er in februari terug in te vliegen.
